De Luizenmoeder: lekker politiek incorrecte tv kijken

Hoi Ina,

Ik geef het toe: ik kijk naar De Luizenmoeder. En ik vind het nog leuk ook! Hoewel de basisschoolperiode alweer een tijdje achter mij ligt, is het nog heel herkenbaar. Houd je als moeder maar eens staande in de arena die het schoolplein heet!

Ik ben niet de enige die naar De Luizenmoeder kijkt. De uitzending van afgelopen zondag werd door 3,4 miljoen mensen bekeken. Blijkbaar is er veel behoefte aan een serie over de schoolbelevenissen van Juf Ank en consorten, mogelijk omdat het zo lekker politiek incorrect is. Hoewel ik soms met kromme tenen en dichtgeknepen billen op de bank zit, kan ik er ook heerlijk om lachen. Een half uurtje Luizenmoeder doet de mens goed.

Ik ben overigens geen Luizenmoeder-kijker van het eerste uur. Ik zag de trailers op tv voorbijkomen en ik vond het ook wel grappig, maar ik heb zondagavond tussen half 9 en 9 uur betere dingen te doen, vond ik. Toen bleek dat ‘iedereen‘ naar deze comedyserie keek, besloot ik ook een poging te wagen. Na mijn eerste (de derde op NPO3) aflevering was ik nog niet geheel overtuigd – hoewel ik wel kon meepraten – maar na aflevering 4 was ik om.

Ina, ik moet toegeven, ik vond het schoolplein soms een arena. Ik kom niet uit de Egmonden en dan heb je hier een ‘achterstandje’. Gelukkig waren er genoeg andere importmoeders met wie je wel een praatje kon aanknopen. Ik ben een paar jaar leesmoeder geweest, heb vier jaar als secretaris in de ouderraad gezeten en ik hielp regelmatig mee met activiteiten in de klas. Ik merkte wel dat naarmate de jongens ouder werden, mijn betrokkenheid bij school verminderde. Luizenmoeder ben ik nooit geweest. Die kriebelbeestjes op mijn hoofd: ik moest er niet aan denken.

Hoewel ik WhatsApp de beste uitvinding van de 21ste eeuw vind, ben ik blij dat er in die tijd nog geen groepsapps waren. Ik moet er echt niet-aan-den-ken! Onze kinderen mochten jarig zijn op de dag dat ze écht jarig waren. En de vriendjes die ze op hun partijtje wilden uitnodigen, waren in het dagelijks leven ook hun vriendjes. De traktaties hoefden niet suikervrij en caloriearm te zijn, al werd een gezonde traktatie wel op prijs gesteld. 10-minutengesprekken waren 10-minutengesprekken, ik hoefde niet te glanzen en de juf om mijn part ook niet. Ik weet niet of het tegenwoordig echt zo op die basisscholen toegaat, maar zo ja, dan heb ik medelijden met de ouders.

En met de leerkrachten? Misschien ook wel. Hoewel de openheid op onze school destijds te wensen overliet. Onbegrijpelijke klassenindelingen, kinderen die plotseling bleven zitten, leerkrachten die zomaar van het toneel verdwenen en een wat oudere juf met opeens een andere achternaam: er gebeurde veel zaken waarvan de ouders niet op de hoogte werden gesteld. Dat wekte wrevel en dat kon ik mij wel voorstellen. Ik herinner mij zelfs een handtekeningenactie tijdens de Avondvierdaagse. Over de klassenindeling, geloof ik.

De enige keer dat ik mij echt heb geërgerd, was tijdens het kerstdiner van onze jongste in groep 8. Ik was vergeten bord en bestek voor het diner mee te geven en kreeg een enorme uitbrander van de juf.  Alsof ik een klein kind was! Tien jaar lang had ik elke keer tijdens het diner van alles meegesleept naar school, de allerlaatste keer vergat ik het en was ik stout. Toen wist ik zeker dat ik de basisschool als moeder was ontgroeid.

Zondagavond zit ik weer op de bank. Lekker ongegeneerd De Luizenmoeder kijken. En stiekem heel blij zijn dat ik maandag niet op het schoolplein hoef te staan.

Ina, welke tv-serie is jouw guilty pleasure?

Annemarie

Annemarie Gerbrandy, 1967, is journalist, tekstschrijver en blogger bij Klare Taal. Zij heeft veel ervaring in de agribusiness, maar draait haar hand ook niet om voor onderwerpen over duurzame energie, samenleving en leescultuur. Ze is getrouwd met Ton en heeft twee zoons in de puberleeftijd. Verschenen: ’25 Obsessies’ – Het geheim van mijn moeder en 23 X Zwart Licht – Horrorvlucht KZX-4457.

Annemarie en Ina bloggen in Gerbrandy & Hollander over menige kwestie die hun intrigeert, emotioneert, frustreert, choqueert of charmeert.