Wie de jeugd heeft… Maar geldt dat ook voor de boerenzoon?

Hoi Ina,

Afgelopen zaterdag bezochten wij met onze oudste de open dag van de agrarische hogeschool in Dronten. Onze zoon wil boer worden en het ouderlijk bedrijf overnemen. Daar is hij, zolang ik mij kan herinneren, heel stellig in. Maar heeft de agrarische sector nog wel toekomst in Nederland?

Als kleine jongen liep onze zoon al achter Ton aan en wist alles over wat er op de boerderij gebeurde. Maakte ik een domme opmerking over koeien of trekkers, dan werd die genadeloos afgestraft. Ik weet nog dat we een leuk stiertje hadden, dat het maar niet lukte de pinken drachtig te maken. Zoon had de oorzaak allang gezien. ‘Mama, Booster snapt niets van seks. Hij spuit de zaadjes in de neus van de pinken’, constateerde onze kleine boer.

Maar moet je in deze tijd nog wel boer willen worden, vraag ik mij wel eens af. De maatschappelijke en politieke waardering voor de veehouderij staat onder druk. Partij voor de Dieren pleitte er in haar verkiezingsprogramma zelfs voor om de intensieve veehouderij in Nederland op te doeken. Feit is dat de sector wordt opgezadeld met heel veel wet- en regelgeving. Ik kom in mijn werk soms schrijnende gevallen tegen van boeren die heel graag boer willen zijn, maar in hun passie aan alle kanten worden gefrustreerd. Sommigen gooien het bijltje erbij neer, anderen gaan stug door.

Die negatieve stemming is jammer, want de agrarische sector is een prachtige sector. De agri & food is goed voor ruim een vijfde (22 procent) van de totale Nederlandse export. Nederlandse boeren en tuinders zijn innovatief en er vindt een flinke slag richting verduurzaming plaats. Dierenwelzijn is al jaren een belangrijk thema in de veehouderij. Ik denk wel dat onze landbouw nog wat ‘groener’ kan, maar het is niet de taak van de overheid om dit er kost wat het kost met wet- en regelgeving door te drukken. Wij zijn bij voorbeeld een groot voorstander van weidegang – en weidegang mag best worden gestimuleerd – maar een boer moet daarin zelf keuzes maken. Daar is hij ondernemer voor.

Tijdens de open dag viel het mij op dat de jonge boeren van nu een groot vertrouwen in de toekomst hebben. Het enthousiasme spatte er af. Veel studenten willen uiteindelijk toch het ouderlijk bedrijf overnemen. Een belangrijk onderdeel van de studie is dat zij worden gestimuleerd toekomstgericht te denken en te kijken en verantwoorde beslissingen te nemen in een complexe maatschappij. Dat vind ik een goede zaak. Een boer moet meer dan ooit dealen met zijn omgeving.

Mocht onze zoon besluiten geen boer te worden, dan kan hij met deze opleiding alle kanten op, bleek uit de diverse presentaties. Het bedrijfsleven heeft veel behoefte aan jonge professionals met een agrarische opleiding. Hij kan zelfs de agrarische journalistiek in, zag ik op een dia voorbij komen. Haha, zijn moeder opvolgen in plaats van zijn vader. De journalist is helaas een uitstervend ras. Dan toch maar boer worden…

Ina, heb jij je wel eens zorgen gemaakt over de toekomst van je kinderen?

Annemarie

Annemarie Gerbrandy, 1967, is journalist, tekstschrijver en blogger bij Klare Taal. Zij heeft veel ervaring in de agribusiness, maar draait haar hand ook niet om voor onderwerpen over duurzame energie, samenleving en leescultuur. Ze is getrouwd met Ton en heeft twee zoons in de puberleeftijd. Verschenen: ’25 Obsessies’ – Het geheim van mijn moeder.

Annemarie en Ina bloggen in Gerbrandy & Hollander over menige kwestie die hun intrigeert, emotioneert, frustreert, choqueert of charmeert.