Hoi Ina,
Onlangs werd ik gebeld door een deurwaarder in opdracht van de Belastingdienst. Hij sommeerde mij met een dreigende stem om binnen een half uur 7600 euro over te maken, anders zou hij beslag leggen op ons agrarisch bedrijf. Volgens de man hadden wij verzuimd een belastingaanslag te betalen en daar stond een hoge boete op. Hij had ’s ochtends al contact gehad met de bank, die hem had verzekerd dat er voldoende geld op onze bedrijfsrekening stond om de aanslag met boete te betalen.
Ik schrok mij in eerste instantie een hoedje. Hoewel wij erg ons best doen onze administratie netjes bij te houden, verdwijnt er wel eens een rekening bij het oud papier. Maar blauwe enveloppen gaan linea recta in de daarvoor bestemde la, om niet veel later te worden betaald. Al snel raakte ik geïrriteerd door het verhaal van de man. Hij had ons toch ook eerst kunnen bellen om te vragen of we de aanslag wilden betalen? Daar had hij toch niet tot het allerlaatste moment mee hoeven wachten?
Het verhaal klonk mij niet zo geloofwaardig in de oren. ‘Wie verzekert mij dat u geen oplichter bent en ik straks mijn zuurverdiende centen op een criminele rekening in het buitenland stort’, beet ik hem toe. Hij liet mij uitrazen, schraapte zijn keel en zei: ‘Mevrouw, ik heb netjes naar u geluisterd. Als u nu netjes naar mij luistert, zal ik de procedure nogmaals uitleggen. ’ Toen begon ik licht te twijfelen.
De man deed opnieuw zijn verhaal. Hij ging zelfs een stapje verder om vertrouwen op te wekken. Hij vertelde dat ons gesprek tijdens het overmaken van het geld werd opgenomen, als bewijs voor de Belastingdienst. Daarna zou ik binnen twee uur ongeveer de helft van het geld terugkrijgen, ik hoefde dan geen boete te betalen. Poeh hé, dat klonk vaag! Ik geloofde er niets meer van.
Ik besloot het spelletje mee te spelen en vroeg om het aanslagnummer. Dat gaf hij niet, wel een dossiernummer. Vervolgens vroeg ik om wat voor soort aanslag het ging. Om de inkomstenbelasting 2014-2015, zei hij. Wat een onzin. Ons boekjaar loopt van januari tot december: het is óf 2014 óf 2015. Ik zei hem dat ik eerst wilde controleren om welke aanslag het ging en waarom deze niet was betaald en vroeg luid en duidelijk aan Ton of hij de boekhouder wilde bellen. Een moment, mijn man belt de boekhouder, zei ik nog. De verbinding was al verbroken…
Voor de zekerheid heb ik het verhaal gecheckt bij de Belastingdienst. Een dame vertelde mij dat de instantie niet zo te werk gaat. Als je een aanslag niet betaalt, krijg je een herinnering, een aanmaning en een dwangbevel. En de deurwaarder komt bij je aan de deur om een belastingschuld te innen. De Belastingdienst belt nooit over dat soort zaken. Dat weten we dan ook weer.
Wat de oplichter goed deed, was door dreigend taalgebruik paniek te zaaien en druk uit te oefenen. Ook bleef hij na mijn eerste verdenkingen netjes en koelbloedig in zijn rol. Helaas voor hem wist hij te weinig van ‘technische’ belastingvragen af. Toch kan ik het mij voorstellen dat mensen in zo’n gesprek kunnen trappen, zeker als je niet doorvraagt. Ina, ben jij wel eens (bijna) opgelicht?
Annemarie
Annemarie Gerbrandy, 1967, is journalist, tekstschrijver en blogger bij Klare Taal. Zij heeft veel ervaring in de agribusiness, maar draait haar hand ook niet om voor onderwerpen over duurzame energie, samenleving en leescultuur. Ze is getrouwd met Ton en heeft twee zoons in de puberleeftijd. Verschenen: ’25 Obsessies’ – Het geheim van mijn moeder.
Annemarie en Ina bloggen in Gerbrandy & Hollander over menige kwestie die hun intrigeert, emotioneert, frustreert, choqueert of charmeert.
You must be logged in to post a comment.