Hoi Ina,
Ooit had ik een donorcodicil op zak. Een verfomfaaid papiertje, op een prominente plek in mijn portemonnee. Op een dag is het papiertje verdwenen. Ik weet niet meer wanneer en waarom, maar opeens was ik geen donor meer.
Met de invoering van de huidige donorwet (dus niet de nieuwe) ‘vergat’ ik vast te leggen om na mijn overlijden mijn organen beschikbaar te stellen. Waarom? Ik denk dat het net als bij jou dat onzichtbare drempeltje was waar ik overheen moest stappen. Ik denk ook dat op de achtergrond het gesprek meespeelde dat ik tijdens mijn studententijd met een huisgenootje had. Zij biechtte op een avond op dat zij haar donorcodicil had weggegooid, omdat ze bang was dat ze met het papiertje op zak snel dood zou gaan. Met twee hele kleine kinderen wilde ik mij wel als donor registreren; maar die organen, die hield ik liever nog een tijdje in mijn eigen lijf!
Ik denk dat ik best het een en ander te bieden heb. Zo mag ik dan een hoge bloeddruk hebben, mijn hart is nog goed, zo liet een cardioloog mij een paar jaar geleden weten. Ik rook niet en drink met mate, ik ga ervanuit dat mijn longen en lever oké zijn. Ook mijn nieren functioneren prima, weet ik uit onderzoek. Ik doe mijn best zo goed mogelijk op mijn lichaam te passen, ik zou een goede donor kunnen zijn. Daarom ben ik – net als jij – blij met de nieuwe donorwet. Deze wet was zelfs een reden voor mij om tijdens de verkiezingen van vorig jaar op initiatiefneemster Pia Dijkstra te stemmen.
De discussie rondom donorregistratie is de laatste tijd hot. Zo leverde een oproep van de familie van de 23-jarige Oscar Westbroek, een leukemiepatiënt die al een paar jaar op zoek was naar een geschikte stamceldonor, duizenden nieuwe stamceldonoren op. Deels door zijn Indische achtergrond was het voor hem heel moeilijk een goede donor te vinden. Helaas is Oscar onlangs overleden. De 26-jarige Duitse voetballer Lennart Thy van VVV onderging vorige week een stamceltransplantatie en kan daarmee het leven redden van een leukemiepatiënt. Zonder de wedstrijd te spelen, werd hij tot ‘man of the match’ uitgeroepen tijdens de voetbalwedstrijd PSV-VVV. Hij vervult daarmee een voorbeeldfunctie voor vele (jonge) mensen.
Ina, het wordt tijd dat ik mijn verantwoordelijkheid neem en mij laat registreren. Ik kan wachten op de nieuwe wet, maar die wordt pas in de zomer van 2020 van kracht. De donorwet betekent in principe dat wanneer ik de komende jaren niets doe, ik vanzelf een keer als ‘geen bezwaar’ wordt geregistreerd. Liever maak ik die beslissing zelf en aangezien ik toch wel weet dat ik mijn organen na mijn dood beschikbaar wil stellen, kan ik dat natuurlijk ook zelf aangeven. Ik denk dat ik de komende tijd hierover een stevige discussie met mijzelf ga voeren. Je mag mij er over een paar maanden op aanspreken!
Annemarie
Annemarie Gerbrandy, 1967, is journalist, tekstschrijver en blogger bij Klare Taal. Zij heeft veel ervaring in de agribusiness, maar draait haar hand ook niet om voor onderwerpen over duurzame energie, samenleving en leescultuur. Ze is getrouwd met Ton en heeft twee zoons in de puberleeftijd. Verschenen: ’25 Obsessies’ – Het geheim van mijn moeder en 23 X Zwart Licht – Horrorvlucht KZX-4457.
Annemarie en Ina bloggen in Gerbrandy & Hollander over menige kwestie die hun intrigeert, emotioneert, frustreert, choqueert of charmeert.
You must be logged in to post a comment.