Doe maar gewoon? Nee, liever niet (1)

Hoi Annemarie,

Deze week weer voor het eerst buiten gezwommen. Een heerlijke sensatie! Een paar uur na een hagelbui ’s middags zwommen zwemmaatje Jos en ik in de stromende regen. ‘Knettergek’ zeiden we tegen elkaar terwijl we naar het bad renden. Rennen in de regen… zo’n zinloze actie als je toch al in badkleding loopt die voor nat worden gemaakt is.

Het 25 meterbad hadden we helemaal voor ons tweeën. De bomen eromheen lieten zien dat er een flinke wind stond, en de donkere lucht was zwaar van nog meer regen. Door het grote verschil in temperatuur van het aangename zwembadwater en de koude  buitenlucht ontstond een stomende mistige situatie. Heel even stopten we onderweg om te delen dat het genieten was, na een winter lang zwemmen in het binnenbad. Daarna was het snel verder crawlen geblazen.

Een beetje stomweg baantjes trekken ligt ons niet. Tellen doen we sowieso, waardoor er een uitdaging ligt om meer baantjes dan de vorige keer te scoren, maar dat is begrensd. Een uur achtereen als een bezetene zwemmen alsof er een haai naar onze enkels hapt, vinden we genoeg. Daarom hebben we een ander doel bedacht. Vanaf de jaarwisseling zijn we gaan spoorzwemmen. Fictief dan hè!

Op internet vonden we een site waarop de afstand tussen de stations exact aangegeven is. De eerste etappe Hoogkarspel- Hoorn Kersenboogerd bijvoorbeeld is 7,9 km wat 316 banen kostte om daar te arriveren. Inmiddels hebben we ook Hoorn, Purmerend Overwhere, Purmerend en Purmerend Weidevenne achter ons gelaten. Op weg naar station Zaandam Kogerveld dat op 1604 banen van station Hoogkarspel ligt. Een afstand van 40,1 km.

Afgesproken is dat we in ieder geval naar Amsterdam Centraal doorgaan dat op 56,1 km van Hoogkarspel ligt en dus 2244 banen zwemmen is. Daarna overleggen we over het te vervolgen traject. Jos heeft als fervent Ajaxfan al laten weten dat station Rotterdam ab-so-luut onbespreekbaar is. Voetbalfans, een apart slag hoor.

Grote kans dus dat we richting Utrecht gaan en dan afzakken naar het zuiden. Het uiteindelijke doel is dat we eind van dit jaar op 5000 banen van ons startpunt uitkomen, dus op een station dat daar precies 125 km van verwijderd is. Daar gaan we dan ook echt een dagje naartoe. Uiteraard met de trein. En wie weet, misschien gaan we volgend jaar verder, richting België en van Parijs naar de Middellandse Zee in Zuid-Frankrijk. Wie zal het zeggen. Onze partners vinden het prima, want die mogen met het uitje mee. Bovendien profiteren zij van onze fitheid en onze goddelijk getrainde lijven.

Niet lachen, Annemarie! Goede verbeelding is een gave! Het helpt mij klusjes te doen die anders vervelend zijn. En plezier en discipline in het sporten te houden. Annemarie, hoe maak jij iets leuker voor jezelf?

Ina

Ina Hollander, 1961, is columniste bij het NHD en heeft een achtergrond als drama therapeute en docente. Werkt als Persoonlijk Begeleider met mensen met een beperking. Ina is getrouwd met Theo en heeft twee uitwonende dochters en een thuiswonende zoon. Verschenen: ‘Vijftig‘ – Bundel met vijftig columns. 

Annemarie en Ina bloggen in ‘Gerbrandy & Hollander’ over menige kwestie die hun intrigeert, emotioneert, frustreert, choqueert of charmeert.